Με άρθρο του ο Δημήτρης Κατσούλης, σχολιάζει την απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο της ΕΡΤ και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο πάρθηκε η απόφαση.

Η απόφαση της Κυβέρνησης να κλείσει την «αμαρτωλή» ΕΡΤ για να την αντικαταστήσει μερικούς μήνες μετά με μία άλλη όχι απαραιτήτως λιγότερο «αμαρτωλή» είναι τελικά ο «καπνός» από μία φωτιά που σιγοκαίει τρία χρόνια στην χώρα αλλά τώρα πια παίρνει διαστάσεις ολοκαυτώματος. Ο αυταρχισμός της δήθεν επιβαλλόμενης ανάγκης, η καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων για να πάρουμε τη δόση, η βίαιη εισαγωγή δήθεν μεταρρυθμίσεων αρκετές από τις οποίες έπρεπε να είχαν γίνει προ πολλού σχεδιασμένες και νομιμοποιημένες στους κανόνες λειτουργίας της Δημοκρατίας. Όλα αυτά τα μεμονωμένα γεγονότα που άλλοτε μας απογοητεύουν, άλλοτε μας τρομάζουν, άλλοτε τα θαυμάζουμε, δεν είναι παρά το δέντρο στο δάσος της παραίτησης από την Δημοκρατία.

Έτσι και το κλείσιμο της ΕΡΤ. Κανείς δεν θα αρνηθεί την ανάγκη να υπάρχει πραγματικά Δημόσια, Ανεξάρτητη από κόμματα και μηχανισμούς χειραγώγησης Ραδιοτηλεόραση, σύγχρονη και ανταγωνιστική. Η διαδικασία όμως για να πάμε σε αυτήν δεν μπορεί παρά να είναι ανοικτή, διαφανής και δημοκρατικά νομιμοποιημένη. Το κυριότερο, εκείνος που το επιχειρεί πρέπει εμπράκτως να έχει αποδείξει ότι το πιστεύει. Είναι πράγματι γελοίο να μιλούν για την «καθαρή» Δημόσια Ραδιοτηλεόραση εκείνοι που διαχρονικά αλλά και έναν χρόνο τώρα την διαχειρίστηκαν ως φέουδο άκρατου πελατειασμού, αδιαφάνειας και ενίοτε επιδιωκόμενης λογοκρισίας. Το χειρότερο είναι ότι οι ίδιοι αυτοί υπόσχονται να παραδώσουν σε λίγο καιρό μία άλλη «αγνή» και ανεξάρτητη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Με ποια προσόντα;

Το μέγα ζητούμενο λοιπόν δεν είναι η ΕΡΤ. Το ζητούμενο πλέον είναι η Δημοκρατία. Δεν είναι τυχαίο ότι η Κυβέρνηση σε αυτή την ακραία αυταρχική της πρωτοβουλία, να κλείσει την ΕΡΤ έστω και για λίγες ημέρες (που θα είναι περισσότερες) βρήκε συμπαραστάτες τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Τους εχθρούς της Δημοκρατίας. Η αποφυγή ή η συμπίεση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, η καταχρηστική χρήση χωρίς την ύπαρξη των συνταγματικών προϋποθέσεων της διαδικασίας των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου αποτελούν σημεία συνταγματικής εκτροπής που τώρα κορυφώνεται.

Το πρόκριμα της κοινωνικής αυτοματοποίησης και της διαμόρφωσης αυταρχικών διλημμάτων σε μία κοινωνία που διψάει για ελπίδα και σανίδα σωτηρίας παράλληλα με την ταύτιση παθογενειών του ξεπεσμένου πολιτικού συστήματος με την ίδια την λειτουργία της Δημοκρατίας οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια και σιγά αλλά μεθοδικά σμιλεύουν ένα αυταρχικό καθεστώς απωθώντας το διακύβευμα μίας σύγχρονης, ανοικτής και κυρίως δυναμικής Δημοκρατικής Πολιτείας.

Είναι η Δημοκρατία το μεγάλο διακύβευμα σήμερα. Αυτό οφείλουμε να το υπερασπίσουμε. To σκοτάδι στην οθόνη και ο βόμβος στο ραδιόφωνο μας επιτρέπουν να θυμηθούμε οι μεγαλύτεροι και να κάνουν συνειρμούς οι μικρότεροι. Είναι δηλαδή η καίρια ανοησία τους για να κατανοήσουμε παραστατικά ότι υπερασπίζοντας την ανοικτή δημόσια ραδιοτηλεόραση την Δημοκρατία Υπερασπίζουμε. Τώρα γιατί αύριο θα είναι αργά.

Δεν είναι η ΕΡΤ. Είναι η Δημοκρατία Ηλίθιε!!!

Ακολουθείστε μας στο Google News