Την πλήρη συσκότιση που επικρατούσε στο Μονόδρυ τη Μεγάλη Παρασκευή αλλά και το Σάββατο της Ανάστασης καθώς και την πλήρη απαξίωση που υφίσταται ο τόπος του, σχολιάζει με επιστολή του ο Μπάμπης Γκαρούτσος.
Το Μονόδρυ πέρασε πάλι τις γιορτές στο σκοτάδι, την ημέρα του επιτάφιου δεν μπορούσε να γίνει περιφορά όλο το άνω Μονόδρυ δεν είχε κοινοτικό φωτισμό , με κίνδυνο να υπήρχε φόβος να πέσουν οι ηλικιωμένοι κυρίως, αλλά και κάθε ηλικίας άτομό.
Το πρόβλημα βέβαια δεν διορθώθηκε ούτε την ημέρα της Ανάστασης, όπου υπήρχε συσκότιση στο Άνω Μονόδρυ, πράγμα συνηθισμένο από παλιό πρόβλημα στον πίνακα του κοινοτικού φωτισμού, βέβαια και κανείς δεν ασχολήθηκε από τους φορείς από τα Χριστούγεννα ως τώρα, στην αρχή ξεχάσαμε στο Άνω Μονόδρυ τον στολισμό των εορτών, να θυμίσουμε ότι οι εκκλησίες βρίσκονται στο Άνω Μονόδρυ , απλά στολίζουν την βιτρίνα αυτό που φαίνεται και αυτό που τους συμφέρει εκλογικά.
εμείς στο Άνω Μονόδρυ μικρή εκλογική δύναμη στην πίτα των εκλογών, οπότε μικρό το κομμάτι ας το πετάξουμε, δεν ζητάμε τίποτα το σημαντικό αλλά το νόμιμο το αυτονόητο , να έχουμε ίσα δικαιώματα να είμαστε και εμείς στην κατάσταση που πρέπει να είναι ένα όμορφο γραφικό σημείο του Μονοδρίου, όχι να επαιτούμε το φως και τα αυτονόητα , αλλά να απαιτούμε τα αυτονόητα …
Θέλουμε όχι μόνο τις γιορτές , αλλά και τις γιορτές να έχουμε τα ανάλογα , όχι στην απαξίωση -την παραμέληση, αλεξικέραυνο δεν μας έβαλαν ποτέ, αν και χρειαζόταν λόγω τις συχνότητας που πέφτουν οι κεραυνοί στο σημείο του Άνω Μονοδρίου, μάλιστα μας θεώρησαν οι προηγούμενοι γραφικούς , οι τωρινοί μας ξέχασαν τελείως, η απραξία έφερε την απαξίωση , πλέον το Άνω Μονόδρυ θυμίζει παρατημένο τόπο, ζητάμε τα πρέπει.. δεν ψάχνουμε τα γιατί…
Ακολουθείστε μας στο Google News
